Μπορείς να έρθεις κοντά? Να μ' αγγίξεις δίχως να σπάσω? Να ενώσεις τις πλευρές μου? Θα με φτιάξεις όπως θέλεις. Τρίγωνο. Τετράγωνο. Κύκλο αν θέλεις. Δίχως γωνίες για να κουρνιάζεις τα σκοτεινά τα πρωινά. Δίχως το φως της νύχτας να μπορεί να κρυφτεί σε κανένα γάμμα μου.
Θέλει χρόνο. Πείσμα. Αφοσίωση. Αν δε βαριέσαι κι εσύ. Αν δεν έχεις τίποτε καλύτερο να κάνεις σου χαρίζω τη ζωή μου. Κι εγώ απλός θεατής. Ξανά. Όπως τις νύχτες που μου περιέγραφες τη φαντασίωσή σου. Κι εγώ σκεφτόμουν τελικά ότι δεν είμαι πλασμένη για σένα.
Ψάχνεις Θεό, Δημιουργό ή μήπως κάποιο στητό, περιφρονημένο Οφαλό?
Θα 'θελα να ξέρω. Που βαδίζω! Πως θα με φτιάξεις!
Είμαι γρίφος. Με έχεις ζήσει τόσο καιρό. Πόσο με γνωρίζεις?
Ξέρεις μονάχα τι καφέ πίνω. Εύκολο.
Ξέρεις τι χρώμα μ' αρέσει. Πανεύκολο. Πόσο δύσκολο είναι να το θυμάσαι? Κόκκινο!
Ξέρεις γιατί γεννήθηκα? Τι επιζητώ να έχω δίπλα μου? Τι ζητώ από σένα? Τι λαμβάνω από σένα?
Είμαι αγέρας. Μα εσύ ταξιδεύεις πιο συχνά στα ουράνια.
Είμαι παγίδα. Ποτέ δεν κλείνει. Γύρω απ' το λαιμό σου μονάχα.
Πως να με μάθεις όταν ούτε ο ίδιος ο εαυτός μου δε με ξέρει?
Πως να μου έρθει η πουτάνα η έμπνευση όταν την ξελογιάζεις, της γαμάς την ψυχολογία και μετά την πετάς γυμνή μες στο μυαλό μου?
Άλλωστε όσες φορές και να πληγώνομαι, πάντοτε δυνατότερη επιστρέφω. Με θάρρος στα χέρια και προσβολές στα δόντια. Με περισσότερο δηλητήριο στη γλώσσα, σε φιλάω, το ένιωσες να κυλάει μέσα σου αγαπημένε?
Παράδειγμα προς αποφυγή. Μη μου μοιάσεις! Σιγά μην το έκανες άλλωστε. Ούτε να το σκεφτείς, ε? Σιγά να μην το σκέφτηκες. Σιγά τ' αυγά..
Πέφτουνε οι άγγελοι, πέφτουνε.
Χάθηκε η μούσα, χάθηκε.
Γκρεμίστηκε το όνειρο.
Απ' τα συντρίμια του θα ανασύρεις νεκρό τον εγωισμό μου.
Κι όλα αυτά περί τσαντίλας, έτσι τα λέω, μπας και φοβίσω έστω και κάποιον. Το χαρτί..
Βαρέθηκα τον εαυτό μου, πως να μη βαρεθώ κι εσένα.
Τόσα χρόνια το ίδιο είδωλο στο ρημαδιασμένο τον καθρέφτη. Και δεν μεγαλώνει. Ο καθρέφτης γερνά πιο γρήγορα. Εξωτερικά. Εσωτερικά άσπρισα, ρυτίδιασα.
Πάντα ένα τίμημα. Πάντοτε για όσα έχεις ζήσει..
..Ελάχιστοι μου έχουν πει πως μ' έχουν αγαπήσει..
..μα είναι ζήτημα αν ένας απ' αυτούς με έχει πείσει..
Δε ζητάω πολλά. Ζητάω τα πάντα.
Το πιστεύεις?
..Πάντα ερευνούσα καθετί που αμφισβήτησα..
..η άγνοια είναι ευτυχία..
..καμάρι μου που δυστύχισα..
Έχασα.
Νίκησα.
Έπεσα.
Λύγισα.
Σπαστικές λεξούλες, ε?
Όλο τα ίδια, ε?
Κι αφού μου είπες ότι όταν θλίβομαι ομορφαίνω..
Κι αφού μου είπες ότι όταν καταθλίβομαι θα μ΄αποφεύγεις..
..τώρα χάθηκα μια για πάντα.
Φτύσε τη ζωή στα μούτρα κι ίσως κερδίσεις το σεβασμό της.
Έφτυσα παραπάνω και τώρα κοντεύω να πνιγώ..
Κυλάει η ζωή. Όπως το αίμα στην πληγή.
Σπρώχνει η ζωή. Όπως ο χαρμανιασμένος έφηβος μια πουτάνα στο στρώμα.
Δαγκώνω με τα δόντια τα δεσμά μου. Δε χαλάνε τα δόντια, τα δεσμά φαγώνονται σιγά σιγά. Θες να το πιστέψεις?
Σαν το γεράκι μου τρως κάθε μέρα το συκώτι.
Κι αντέχω.
Μέχρι που να καταρρεύσω. Απάνω σου. Δίπλα σου. Μέσα σου. Ολόκληρη..
Ο γιατρός είπε να μου λες πάντοτε "ναι".
Δε μου ανήκει ο κόσμος. Μου ανήκεις εσύ.
Ψάχνω να βρω το θεό μου μέσα στη δική σου κόλαση.
Άθεη ερωτευμένη.
Όχι.
Ηλίθια αγαπημένη..
..Πιάσε τη ζωή απ' τα μαλλιά..
..Άκου τη σιωπή να μιλά..
..Μια ζωή γεμάτη σφάλματα..
..Μάθε να διαβάζεις και τα πιο ψηλά τα γράμματα..
..Άσε με, δεν είναι η μέρα μου σήμερα, θέλω να φύγω..
..μα που να πάω, πάλι απελπισμένη στην αγκαλιά σου θα χωθώ..
..κρίμα..
..θα έρθω σε λίγο..
..κρίμα..
..στην αγκαλιά σου για πάντα θα χαθώ..
Έλα. Σου γυρίζω και το άλλο μάγουλο. Χτύπα..