Από ζώα μου αρέσουν μόνο τα σουβλάκια και οι γάτες γιατί είναι έτσι bohemian φάση, αλητάκια, γυρίζουν από γειτονιά σε γειτονιά, επιβιώνουν μόνες τους στην κοινωνία και δε δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Ζουν τη ζωή τους και πηδιούνται φωναχτά χωρίς να τις νοιάζει αν τις ακούει ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο. Απ’ την άλλη όμως, είναι χουχουλιάρικες και ζεστές και γουργουρίζουν όταν περνάνε καλά κι έρχονται και κάθονται δίπλα σου και τρίβονται γιατί θέλουν πάντα να έχουν παρέα. Είναι καταπληκτικές listeners κι ακόμα κι αν δείχνουν ότι σε γράφουν κανονικότατα εγώ πιστεύω ότι νοιάζονται για τα προβλήματα του άλλου.
Δε λέω και τα σκυλάκια καλά είναι -ειδικά η Κίρα στο μαγαζί στη γειτονιά μου- ,αλλά οι γάτες είναι άλλο πράμα. Είναι μαγικά πλάσματα, δύσκολα να τα προσεγγίσεις, καθώς έχουν προσωπικότητα, άποψη και στυλ. Δεν κατουράνε/χέζουν όπου να ναι, δε σου καταστρέφουν το σπίτι με τα νύχια/δόντια τους, δε σε γεμίζουν σάλια κάθε φορά που σε βλέπουν. Αντιθέτως, και ακριβώς επειδή μια γάτα είναι πολύ πιο δύσκολο να εκπαιδευτεί, σου δίνει μεγαλύτερη ικανοποίηση από την εύκολη λύση του σκύλου.
Προσωπικά, η δική μου αγαπημένη ράτσα είναι η Περσίας.
Η συγκεκριμένη γάτα έχει μια αυτοκρατορικότητα, μια φινέτσα, ένα στυλ τέλοσπάντων. Είναι σαν σε ταινία, όπου ο διαβολικός δολοπλόκος κακός θα σκέφτεται κάποιο σχέδιο και θα κρατάει και μια άσπρη γάτα να χαιδεύει -μαζί με το αντίστοιχο devil laugh βεβαίως βεβαίως (muahahahahaha) -
Πέρα απ τη συγκεκριμένη ράτσα, οι γάτες γενικά είναι απίστευτες. Τα μικρά είναι τα πιο γλυκά πλάσματα on earth, και ειλικρινά είμαι πλέον σίγουρη πως έχω αγγίξει τα όρια της ΕΥΤΥΧΙΑΣ έχοντας στην αγκαλιά μου ένα γατάκι. Αλλά ακόμα και όταν μεγαλώσουν, είναι η καλύτερη συντροφιά, σου προσφέρουν ηρεμία, χαλάρωση και παρέα, σέβονται παράλληλα την ανάγκη σου για ησυχία, δε γαβγίζουν επειδή θέλουν βόλτα. Όσο κακό κι αν φαίνεται, θεωρώ πως οι γάτες είναι πολύ πιο έξυπνες από τους σκύλους, καθώς μπορεί εκείνοι να ναι καλύτεροι φύλακες κλπ, η γάτα όμως λόγω του μικρού της μεγέθους βρίσκει πιο παραγωγικούς και υποχθόνιους τρόπους να επιβιώσει. ~Devil laugh,again~
Ο σκύλος επίσης, είναι λιγάκι χαζούλης, επειδή είτε σε είδε πριν 5 λεπτά είτε πριν μια βδομάδα, το ίδιο θα χαρεί και θα σε σαλιώσει -μπιχ- όταν σε ξαναδεί. Ενώ η γάτα, θα στο κρατήσει μανιάτικο, θα σε βασανίσει πολύ και ΜΟΝΟ όταν αποφασίσει εκείνη θα συγχωρέσει το παράπτωμά σου. Το σκύλο μια φορά το φωνάζεις και τρέχει κατά πάνω σου, η γάτα όμως δε πα να κάνεις και τριαξονική κολοτούμπα με πιρουέτα πάνω σε φλεγόμενο ποτήρι, θα σκεφτεί πολύ εάν αξίζεις να σου ρίξει έστω και ένα βλέμμα. Ε,λοιπόν εγώ αυτό το εκτιμώ σε ένα ζώο, γιατί όπως προείπα, θέλει περισσότερο κόπο και εξυπνάδα να φέρεις ένα γατί στα νερά σου, και άρα όταν το καταφέρεις θα ναι μεγαλύτερη η ικανοποίηση.