It's a beautiful world after all.

Δώρα. Σε ποιον δεν αρέσουν; Προσωπικά μου αρέσουν, όχι ως υλικά αγαθά (αυτό θα ήταν πολύ ρηχό), αλλά ως έναν τρόπο να δείξω στους φίλους μου πως τους νοιάζομαι, τους σκέφτομαι και τους αγαπάω. Χαζό να τα δηλώνεις αυτά με αυτόν τον τρόπο, θα έλεγε κανείς, αλλά νταξει το παραδέχομαι δεν νιώθω άνετα να λέω αυτό το τυπικό "σ' αγαπώ, "σε λατρεύω" και όλα τα σχετικά που λένε οι φίλες μεταξύ τους, μου φαίνεται πολύ περίεργο. Αντίθετα μου αρέσει να εκφράζομαι λίγο διαφορετικά. Θά 'θελα λοιπόν να μοιράσω κάποια ξεχωριστά δώρα σε κάποιους ξεχωριστούς ανθρώπους.


Ένα νοσταλγικό κομμάτι στον Φίλο μου,πλέον,Στυλιανό


Ένα σπίτι από ζάχαρη - σε ποιον άλλον; - στη Ζαχαρούλα,για να συνεχίσει να γλυκαίνει τη ζωή μου


Τον ήλιο στον Κώστα, γιατί χάθηκε μέσα του κάποια στιγμή,αλλά θα βρει άκρη,το πιστεύω!


Σε Εσένα,τα αστέρια,γιατί πάντα ήθελες να τα φτάσεις


Στον Αλέξη ένα δάσος,για να μπορεί να περιπλανηθεί




Τέλος,στην Αντιγόνη,όλο τον κόσμο,γιατί απλά τον αξίζεις μάτια μου!


*Σας ευχαριστώ για όσα μου προσφέρετε,ο καθένας με τον τρόπο του!