Καλησπέρα καλησπέρα!
Ενός λεπτού σιγή για τη γιαγιά μου,που απεβίωσε πριν 2 χρόνια (σαν προχθές) ..Μου λείπεις γιαγιά..
..Αυτά..
Anyways, μου ρθε φλασιά πριν από λίγο και θυμήθηκα κάτι που με εκνευρίζει. Με αφορμή αυτό λοιπόν σκέφτηκα να γράψω διάφορα περίεργα που έχω αντιληφθεί ότι έχουν μια τρόπον τινα επίδραση πάνω μου. Aka ,οι ψυχασθενικές/σχιζοφρενικές μου τάσεις :
-Με ανατριχιάζει/εκνευρίζει/αηδιάζει ο ήχος που κάνει κάποιος όταν μασάει/καταπίνει κάτι (μετάφραση: το *γκλουκ γκλουκ* και το *κριτσι κριτσι*) . Γενικά προσπαθώ να μην του δίνω σημασία ,σκεπτόμενη ότι είναι μια φυσική ανάγκη ,όμως όταν συμβαίνει και το αντιλαμβάνομαι ,μου σηκώνονται αυτόματα όλες οι τρίχες και θέλω να πνίξω αυτόν που το κάνει!
-Στην περίοδο πονάω. ΠΟΛΥ. Αυτό έχει ως συνέπεια να σκέφτομαι απίστευτα πράγματα πάνω στον πόνο (να αυτοκτονήσω,να κάνω στείρωση,αλλαγή φύλου και άλλα τέτοια ωραία). Βέβαια, όταν μου τελειώνει ο πόνος, μου φεύγουν και οι φαεινές αυτές ιδέες.
-Υπάρχουν φορές που το δωμάτιό μου είναι αχούρι -ένεκα και του αδερφού, ο οποίος όντας αγόρι έχει μια τάση στον στάβλο- και που δε με ενοχλεί καθόλου. Υπάρχουν όμως και φάσεις κατά τις οποίες ξοδεύω ολόκληρη μέρα για να τα βάλω ΟΛΑ στην εντέλεια, γιατί και το παραμικρό πραγματάκι που βρίσκεται στην περιφερειακή μου όραση να μην είναι σωστά βαλμένο, είναι ικανό να μου προκαλέσει ανεύρυσμα.
-Παρεμφερής με το παραπάνω είναι και η ψύχωσή μου όταν ετοιμάζομαι να κάτσω να δω μια σειρά/ταινία. Θα ετοιμάσω δηλαδή το αντίστοιχο σνακ, θα φτιάξω σωστά την καρέκλα/κρεβάτι/επιφάνεια που θα στρώσω το κορμάκι μου, θα είναι όλα δίπλα μου τακτοποιημένα (αλλιώς το μάτι θα πηγαίνει εκεί και όχι στην οθόνη) και ΜΕΤΑ θα πατήσω play. Και φυσικά στο πρώτο 10λεπτο της απόλυτης άνεσής μου θα προκύψει κάτι άλλο, συνήθως τουαλετικής φύσεως, το οποίο θα με αναγκάσει να σηκωθώ και να πάθω εγκεφαλικό απ τα νεύρα μου.
-Πριν ανεβάσω κάτι σε blog, fb, twitter κλπ ,θα το ελέγξω καμιά 20αριά φορές, μην τυχόν και έχει κάποιο ορθογραφικό/συντακτικό λάθος. Και ακόμα και αν ανέβει λάθος, ΔΕ θα το κάνω edit, αλλά θα το διαγράψω και θα το ξαναγράψω σωστά.
-Όταν διαβάζω κάποιο βιβλίο / βλέπω κάποια σειρά, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ να το αφήσω στη μέση. Είμαι απόλυτα ικανή να διαβάζω ή να κάθομαι σε μια καρέκλα ώρες ολόκληρες. Από την άλλη δε μπορώ να διαβάζω λίγα-λίγα κεφάλαια ανά διαστήματα, καθώς το μυαλό μου τρέχει διαρκώς συνειρμικά και έτσι χάνω πολύ εύκολα το νόημα. Το ίδιο και με τις σειρές. Προτιμώ δηλαδή να κάτσω 15 ώρες να δω ολόκληρο κύκλο, παρά να περιμένω μια βδομάδα να βγει το επόμενο επεισόδιο (γεγονός που με τσαντίζει κάθε νέα σεζόν!)
-Επίσης, όσον αφορά τις σειρές, σε αντίθεση με το μεγαλύτερο ποσοστό του κόσμου που δε θέλει να βλέπει/ακούει τα spoilers, εγώ τα παίρνω άμα ξέρει κάποιος τη συνέχεια και δε μου την πει! Αυτό το "θα δεις" με τρρρρρρρρρρρρρελαίνει αφάνταστα! Κι επίσης, τί ψύχωση κι αυτή να βασανίζεις τον εαυτό σου με το να τον βάζεις σε αναμονή, ενώ μπορείς να διαβάσεις στα spoilers τη συνέχεια?! Megan Bless Internet! (fyi : Megan Fox)
-Είμαι ξεκάθαρα και αναμφισβήτητα παιδί του χειμώνα. Γεννήθηκα Φλεβάρη και τον αγαπάω. Σιχαίνομαι το καλοκαίρι. (Αυτό εγώ δεν το βλέπω ως κακό, αλλά πολλοί φίλοι μου με θεωρούν ανώμαλη, γι αυτό και το γράφω)
-Κατά γενική (δικιά μου, του εαυτού μου και εμού) ομολογία, είμαι ο πιο αντικρουόμενος/ανάποδος άνθρωπος που ξέρω. (Αυτό σηκώνει ολόκληρο δικό του άρθρο για ανάλυση, αλλά θα το συμπτύξω εδώ)
*Τρώω παγωτό στο καταχείμωνο, ενώ χιονίζει, και πίνω νες καφέ τον Αύγουστο, στους 40 βαθμούς.
*Τρελαίνομαι να περπατάω και να νιώθω τη βροχή πάνω μου, ενώ παράλληλα έχω έρωτα με τις γάτες, οι οποίες σιχαίνονται το νερό.
*Outfit Δεκεμβρίου : κοντομάνικο/αμάνικο και ζακέτα - Outfit Αυγούστου : φόρμα, ΜΑΚΡΙΑ ..και σταράκια.
*Χειμώνα-καλοκαίρι κάνω μπάνιο με καυτό νερό. ΚΑΥΤΟ όμως.
-Θεωρώ απίστευτα ακατόρθωτο το να διατηρήσω για πολλή ώρα οπτική επαφή με άλλον άνθρωπο. Νιώθω σα να βλέπει ο απέναντί μου μέσα απ το βλέμμα, τα βιώματα/συναισθήματα/εμπειρίες/αδυναμίες μου. Όποιος και αν είναι ο συνομιλητής μου, so μην παρεξηγηθούν κάποιοι. (:P)
-Υπάρχουν στιγμές που -όπως προανέφερα- με πιάνει μια σχιζοφρενική τελειομανία. Η πιο επώδυνη είναι όταν γράφω σε ένα χαρτί κάτι και κάνω ένα λάθος. Τότε οοοοοοοοόχι, ΔΕ θα σβήσω το λαθάκι αυτό, αντ' αυτού θα σκίσω όλη τη σελίδα και θα το γράψω απ την αρχή.
-Τέλος, όταν διαβάζω ή βλέπω κάτι, μπορεί να πορωθώ τόσο άσχημα, όπου μου είναι δύσκολο να επανέλθω στην πραγματικότητα. (Και ναι, πιστεύω ακράδαντα ότι υπάρχουν βρικόλακες -ίσως όχι τόσο κούκλοι- , ότι υπάρχουν επίσης άντρες οι οποίοι ξέρουν να ντύνονται/φέρονται/μιλάνε/κάνουν σεξ ΣΩΣΤΑ (Christian Grey μας γάμησες) , ότι το σεξ μεταξύ 2 γυναικών είναι τύπου Black Swan και όχι της τελευταίας χυδαιο-τσόντας , και ότι μια μέρα θα γίνω Katherine Pierce :D )
Μόλις ανακαλύψω καμιά άλλη περίεργη ιδιαιτερότητά/ψυχαναγκαστικότητά μου, θα σας ενημερώσω!
Καλό ξημέρωμα!