Καλή χρονιά σε όλους! Εύχομαι να σας μπήκε καλά ο χρόνος (και ό,τι άλλο ήθελε ο καθένας ;) ) .Υγεία, ευτυχία και λοιπές blah blah blah ευχές.
Έχω να δηλώσω πως με τη νέα χρονιά συνειδητοποίησα πόσο απογοητευμένη είμαι. Όχι με κάποιον συγκεκριμένο άνθρωπο, ούτε θυμωμένη/απηυδησμένη/ξενερωμένη. ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΗ.
Με την κατάσταση της ανθρωπότητας γενικά, τη χυδαιότητα (σε κάθε τομέα & συμπεριφορά). Με το "Sex is the new Love" . Με τη χρήση ανθρώπων σα να 'ταν αντικείμενα και τη λατρεία των αντικειμένων σα να 'ταν ψυχές.
Με το ότι λέγεται πως έχει ανακαλυφθεί το αντίδοτο του HIV και του καρκίνου αλλά δεν βγαίνει στις αγορές για να πλουτίζουν οι φαρμακοβιομηχανίες.
Με τους πολέμους στη Συρία εν έτη 2014 -πλέον- , οι οποίοι αφήνουν άκληρες ολόκληρες οικογένειες, για άσκοπους λόγους.
Με την αναξιοκρατία και τη διαμοίραση του πλούτου. Τις κοινωνικές τάξεις γενικά. Το κατά πόσο το χρήμα ελέγχει τα πάντα στη ζωή μας. Σχέσεις, χαρακτήρες, μέλλον, ευκαιρίες, ΥΓΕΙΑ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ΖΩΗ. Τις προάλλες πέθανε ένας καρκινοπαθής γιατί όντας ανασφάλιστος το νοσοκομείο δε δέχτηκε να τον βοηθήσει.
Επίσης πέθανε και μια 13χρονη κοπέλα στην Ινδία , αφού βιάστηκε και ΕΝΩ ήταν έγκυος. Και το ακόμη πιο τραγικό είναι πως εάν περίμενε αγόρι, θα τρέχαν να τη βοηθήσουν. Δε μάθαμε ποτέ όμως..
Με τη βιομηχανία "θεάματος". Εκεί έξω υπάρχουν χιλιάδες άξιοι καλλιτέχνες οι οποίοι δεν έχουν να φάνε, αλλά ΟΧΙ! Πρώτο θέμα παγκοσμίως είναι η ταινία του Bieber και πως τον παίρνει η Miley Cyrus σε κάθε νέο clip. Εξάλλου, ο underground -άγνωστος- καλλιτέχνης ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΕΙ.
Με αυτό που είδα τις προάλλες στο facebook :
Αυτό το γράφει μια συνομήλικη του αδερφού μου (12) , στη Θεσσαλονίκη του '14.
Με τους γονείς. Γενικά. Και με τους δικούς μου, αλλά και γενικά. Με το γονιό που θα δώσει στο παιδί του λεφτά να πάει να δει την ταινία του Bieber, αντί να το πάει σε μια θεατρική παράσταση. Με το γονιό που δε νοιάστηκε να καλλιεργήσει την αγάπη του παιδιού του για τις τέχνες, αλλά του επιτρέπει να έχει είδωλα εμπορευματοποιημένα (όπως η παραπάνω εικόνα). Με το γονιό που ξεχνάει από ένα σημείο και μετά πώς ήταν εκείνος παιδί/έφηβος και βγάζει τ'απωθημένα του στο σπλάχνο του. Με το γονιό που απλά ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΓΟΝΙΟΣ.
Με τους ανθρώπους που κρίνουν τους άλλους χωρίς να έχουν την παραμικρή ιδέα για το τί περνάει ο καθένας στην καθημερινότητά του. Που απλά λένε κάτι και όποιον πάρει ο χάρος. Που δε σκέφτονται πως τα λόγια σε κάνουν περισσότερο κομμάτια από κάθε σωματική βία. Που δε βουτάνε τη γλώσσα στο μυαλό πριν μιλήσουν.
Με το ότι εδώ και καιρό είμαι κυριολεκτικά σκατά με τον ΑΝΘΡΩΠΟ μου. Γιατί καμιά απ τις 2 μας δε βάζει τον εγωισμό πέρα, γιατί οι τρίτοι παίζουν μεγάλο ρόλο τελευταία μεταξύ μας, γιατί οι συγκυρίες πάντα φέρνουν επίπονες παρεξηγήσεις, γιατί προφανώς έχει χαθεί η κατανόηση. Είμαστε σε διαφορετικά σημεία , η μία τώρα βιώνει την ευκαιρία να εκπληρώσει όλα τα απωθημένα της , να σβήσει τις ανασφάλειές της , να ΖΗΣΕΙ. Η άλλη έχει ένα δύσκολο δρόμο μπροστά της , προκειμένου να συναντήσει την πρώτη στο ίδιο σημείο. Σαν τη Meredith και την Christina καταντήσαμε πια! :p
Μετά το χαρούμενο και ελπιδοφόρο αυτο κείμενο (χαχαχα!) εύχομαι πραγματικά ο νέος χρόνος να φέρει στον καθένα ό,τι του λείπει περισσότερο!
Καλό ξημέρωμα!