Chapter 1
Την πρώτη φορά που την είδες, ήσουν κάπου στον κόσμο σου, όμως τα μάτια της, αυτό το σχεδόν μαγικό βλέμμα σε τράβηξε απότομα από εκεί μέσα. Έπρεπε να τη γνωρίσεις, ήθελες να τη γνωρίσεις. Την πλησίασες. Πριν τη φτάσεις, δίστασες. Εκείνη το πρόσεξε, σου χάρισε ένα χαμόγελό της και κοίταξε αλλού. Η βραδιά κύλησε ήρεμα, με το μυαλό σου όμως να καίγεται. Η ύπαρξη που σε τάραξε τόσο σηκώθηκε από τη θέση της και πιθανόν να έφευγε. Σκέφτηκες πως έχασες την ευκαιρία σου, όμως εκείνη ήρθε προς το μέρος σου και έγραψε το τηλέφωνό της στο χέρι σου. Με μια έντονη ματιά σε έκανε να τη θέλεις ακόμα περισσότερο. Έφυγε.
Chapter 2
Τη δεύτερη φορά που την είδες, είχες τόσο άγχος λες και ήσουν κανένα πρωτάκι. Σε άγχωνε το γεγονός ότι μια τέτοια γυναίκα δέχτηκε να βγει μαζί σου. Γενικά το flirt είναι το δυνατό σου σημείο, όμως κάτι πάνω στη συγκεκριμένη σε έκανε να κομπλάρεις. Δεν μπορούσες να προσδιορίσεις το τί ακριβώς σε έκανε να τα χάνεις. Το θεικό κορμί, το απαστράπτον χαμόγελο, το έντονο βλέμμα, τα *τόσο* ποθητά χείλη της. Η κάθε της κίνηση ήταν απλή, και τόσο αισθησιακή ταυτόχρονα. Ο λαιμός της. Ένα μεθυστικό άρωμα αναδυόταν με το κάθε χτύπημα του σφυγμού της. Ήθελες τόσο πολύ να βυθιστείς εκεί μέσα, το είχες τόσο ανάγκη.
Chapter 3
Την τρίτη φορά εμφανίστηκε απλοικά ντυμένη, και την ερωτεύτηκες ακόμα λίγο. Πήγατε βόλτα στην παραλία, μιλήσατε για τα όνειρά σας. Σου άνοιξε την πόρτα της ψυχής της. Με κάθε της φράση τα μάτια της έλαμπαν από νεανικό ενθουσιασμό, και παράλληλα τα χέρια της εξέφραζαν μια πρώιμη ωριμότητα. Σε φίλησε. Δεν αντιστάθηκες. Η έλξη σας ήταν σχεδόν μαγική. Κάνατε έρωτα, δεν *πηδηχτήκατε*, σε ένα ξέφωτο με θέα την πόλη. Κάθε φορά που βρισκόσουν μέσα της μεθούσες μια σταλιά ακόμη. Τα μάτια σας έκλεισαν εξουθενωμένα αλλά με μια λάμψη απερίγραπτη. Δεν προλάβατε να δείτε την ανατολή.
~ 3 Χρόνια Μετά ~
Chapter 27
Απ' τη στιγμή που έφυγε εκείνη, δεν είσαι ο εαυτός σου. Σε τσάκισε, πήρε τα καλύτερα στοιχεία σου και τα έβαλε στη βαλίτσα. Ύστερα την έκλεισε και πήγε ταξίδι με τον κολλητό σου. Άφησε πίσω της ένα άδειο κουβάρι από απωθημένα. Σε μετέτρεψε σε ένα φάντασμά της. Και επειδή ο καλός "εσύ" αγνοείται, νιώθεις την ανάγκη να μοιράσεις τον πόνο σου στους άλλους. Έτσι, κάθε βράδυ, μόλις βρεις μια που να της μοιάζει, την πλησιάζεις, τη γοητεύεις, της γαμάς το κορμί ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ, και γυρνάς στο κενό διαμέρισμά σου, που αντικατοπτρίζει την ύπαρξή σου. Δεν ξανάκανες έρωτα, ποτέ.