Καλησπέρα!
Το '15 μπήκε, που λες, φίλη μου αρκετά ελπιδοφόρα. Και ΜΠΑΜ. Αυτό ήταν. Μας γάμησε ούτε μια βδομάδα μετά. Εμ, οι μαλακίες πληρώνονται. Και τα λάθη. Και όλα. Και κυρίως πληρώνεις κάτι για το οποίο δε φταις, αλλά είναι σχεδόν ακατόρθωτο να αποδείξεις ότι δεν έφταιγες αρχικά, και τελικά την πληρώνεις γιατί η κατάσταση έφτασε εδώ που έφτασε και δεν μπορείς να τη μαζέψεις, και γενικά την ακούς κανονικότατα. Πφιου. Ανάσα.
Πάμε πάλι. Καταρχάς να πω πως η ελληνική γραφειοκρατία, η αστυνομία, το κράτος γενικά είναι ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ. Όχι, δεν είναι προεκλογική κρίση, είναι γενική διαπίστωση εκ των έσω. Τέσπα. Απλά ήθελα να το βγάλω από μέσα μου, αυτό, το ότι ΓΑΜΙΕΣΤΕ.
Σε άλλα νέα, το "αίσθημα" τα παράτησε για τα καλά. Δηλαδή προφανώς τα είχε παρατήσει προ πολλού, αλλά η συνειδητοποίηση ενός τέτοιου πράγματος είναι ολίγον τι επίπονη, όπως και να το κάνεις. Οπότε συγνώμη αγάπη μου, αν σε *πρήζω*, ή σε *καταπιέζω*, αλλά όπως σου είπα θέλω χρόνο να μάθω να "μην σε θέλω". Κοίτα την πάρτη σου λοιπόν, και μη με ακούς. Εξάλλου, πλέον ξέρω πως αν ήμουν *Εκείνος* , ή ο κάθε *εκείνος* , θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Anyways..
Επίσης, η σχολή αρχίζει να κουράζει λίγο με τις υποχρεώσεις της, κυρίως διότι δεν έχω ασχοληθεί και πολύ. Δε βαριέσαι, εξεταστική είναι, θα περάσει.
Άκυρα τα γενέθλια στα λατρεμένα Γιάννενα (βλ. παράγραφο 1&2) . Γαμώ, και είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι θα έκλεινα εκεί τα 21! Χαλαρά Βασάκι, του χρόνου εδώ θά 'μαστε. ΧΑ! Ποιον κοροιδεύω άραγε;
Next, έχω να δηλώσω τα παράπονά μου στην αμερικάνικη (κυρίως) τηλεόραση :
- Φέρ'τε την Katherine, ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ!
- Σταματήστε να γαμάτε τα αγαπημένα μου ζευγάρια.
- Sherlock & Orphan Black να επιστρέψουν αμέσως με νέα επεισόδια, κάθε μέρα, τώρα όμως!
- Επιβεβαιώστε τη θεωρία μου ότι η Alison και η Bethany είναι δίδυμες, ότι η μία έχει πεθάνει ή ότι είναι ο A!
Αυτά τα νέα μου σε γενικές γραμμές, αλλά δεν τα παρατάω. Όπως μου 'χει πει και μια ψυχή, "Είναι στη μοίρα των δυνατών να κουβαλάνε φορτία εις αεί" .. Δεν το ξεχνώ να ξες.
Υποθέτω βέβαια πως πρέπει να θέσω στόχους για τη νέα χρονιά, αλλά δε θα το κάνω, κυρίως επειδή είμαι αρκετά ρεαλίστρια για να ξέρω πως δε θα τους πετύχω, και επίσης επειδή δεν έχω κάτι πλέον για να ελπίζω. (Λίγο μακάβριο βγήκε αυτό.) Θέλω να πω πως δεν έχω αυτή τη στιγμή πρόχειρο κάτι για το οποίο να έχω μια θετική ανυπομονησία. Θα δούμε.
Καλό βράδυ.