Με ρωτάς γιατί γράφω. Εσύ γιατί ανασαίνεις;
Αναρωτιέσαι τι να κρύβω μέσα μου. Γιατί κοντά σου χαμογελάω, αλλά όταν μένω μόνη μου και γράφω δε με αναγνωρίζεις. Τότε με μισείς. Δε θέλεις να μου μιλάς. Σε φοβίζω. Σε απομακρύνω.
Η θλίψη δε γεννιέται απ' το τίποτα. Το αληθινό χαμόγελο βρίσκει αφορμή τα χείλη σου για να δημιουργηθεί.
Από παιδί θυμάμαι προσπαθώ. Από παιδί ζωγραφίζω. Από παιδί θλίβομαι. Από παιδί ερωτεύομαι άδικα. Από παιδί τυραννάω τους ανθρώπους γύρω μου. Από παιδί παραπονιέμαι. Από παιδί χαζογελάω. Από παιδί με θυμάμαι. Δε μεγάλωσα στ' αλήθεια.
Από παιδί συγχωρώ. Από παιδί δεν καταλαβαίνω τη νοοτροπία του κόσμου. Από παιδί αγαπώ δίχως λόγο και αιτία. Από παιδί δημιουργώ. Από το τίποτα δημιουργώ. Από παιδί μια ομορφότερη ψυχή καρτερώ. Από παιδί ζω.
Από παιδί βουβάθηκα. Σώπασα γιατί η θυσία έχει αξία μονάχα όταν κανείς δεν το ξέρει. Ακόμη κι η ψυχή που βοηθάς. Από παιδί νοσταλγώ οικογένεια. Από παιδί δεν ανήκω σε καμιά οικογένεια. Από παιδί ποθώ οικογένεια.
Από παιδί πονώ.
Αλλάζω τη φωνή μου όταν τραγουδάω μα ποτέ δεν αλλάζω την ψυχή μου όταν αγαπάω.
Δεν έχει σημασία αν με διαβάζεις ή όχι. Σημασία έχει που ξέρω ότι δε με διαβάζεις γιατί σε βάζω σε σκέψεις. Δεν αντιδρώ. Χαίρομαι γι' αυτό. Αυτό επιζητώ. Γι' αυτό γράφω. Για να αναρωτηθείς. Για να μπεις στη διαδικασία να σκεφτείς. Η ζωή δεν είναι περίπατος. Δεν είναι μονάχα καφές και παραλία. Η ζωή είναι εξέλιξη. Είναι νότες και μαγεία. Αναζήτηση και τυρρανία. Πως αλλιώς θα ωριμάσεις? Αυτή είναι η ομορφιά της. Ακόμη κι αν πάντοτε μένεις παιδί, να υπάρχει κάποιος να σου λέει, "Είσαι πολύ ώριμη για την ηλικία σου." Κάποιοι ζουν γι αυτή τη στιγμή. Δεν είναι εγωισμός, είναι δικαίωση. Όσο κι αν προσπαθείς, αν δεν ανταμειφθείς, δε σου μένει κουράγιο να συνεχίσεις.
Έχεις σκάψει ποτέ μέσα σου? Να φθάσεις στον πυρήνα σου, να καείς από το πάθος και τη φωτιά σου? Μέχρι να συνηθίσεις το καψάλισμα. Μέχρι να πάθεις ανοσία στη γρίπη των πολλών, στην αρρώστια της καλοπέρασης.
Δεν έχει σημασία αν έχεις κατάθλιψη. Σημασία έχει να ελέγχεις τον εαυτό σου. Να νιώθεις καλά με τον εαυτό σου. Να εκτιμάς την κάθε σου ανάσα. Να εμπιστεύεσαι το εγώ σου.
Στείλε σε εχθρούς φιλιά. Μη μασάς. Στο στόμα φίλα τους άγρια, με γλώσσα, θα το εκτιμήσουν. Και κράτα για το "αίσθημα" το μεγαλύτερο πάθος και το σεβασμό. Το τρυφερό, το αληθινό. Ευχαρίστησε αυτούς που σε πλήγωσαν. Έτσι τους χτυπάς εκεί που πονάνε. Δυναμώνεις κοιτώντας τον ήλιο. Θλίβεσαι νιώθοντας τη μοναξιά του φεγγαριού. Χαμογελάς ξυπνώντας ανήσυχος τη νύχτα και πλάι σου κοιμάται εκείνη.
Τι σημαίνουν οι φίλοι σου για σένα? Περνάς απλώς την ώρα σου μαζί τους ή τους βοηθάς στα δύσκολα? Τους ανοίχτηκες ποτέ? Το παρεξήγησαν? Σε έκαναν πέρα? Σ' αγάπησαν? Τους αγκάλιασες ποτέ ή σε συνεπήρε και σένα η παρακμή του φύλου μας: "Οι γυναίκες δεν κάνουν αληθινές φιλίες." Κάτω απ' το κρασί κρύβεται ανησυχία. Τα ερωτικά σου θυμίζουν από που ξεκίνησες, την αρχέγονή σου φύση. Η αξία του χρήματος υπερεκτιμήθηκε. Και οι άγγελοι δε διαχωρίζουν φύλα.
Μεγάλωσες. Άλλαξες ή απλά εξελίχθηκες? Τους έμοιασες ή καθόρισες τη δική σου ξεχωριστή πορεία? Συμβιβάστηκες ή παρέλυσες και σωριάστηκες στα πόδια τους καταπονημένη? Έχω να πω πολλά, αλλά κουράζω. Έχω άλλα τόσα να σκεφτώ, γι αυτό και τ' αφήνω εδώ. Ανεβαίνω στο σύννεφό μου. Από κει ψηλά φαίνονται όλα τόσο όμορφα και ήσυχα. Ένα παιδί σ' ένα σύννεφο. Ίσως συναντήσω και κανένα άλλο απόψε. Τα λέμεε..