22/12/2015 - Η μέρα που ψηφίστηκε στην ελληνική βουλή το σύμφωνο συμβίωσης και για τα ομόφυλα ζευγάρια.
Προσωπικά, το παρόν με βρίσκει από τη μία αδιάφορη και από την άλλη υπέρ. Αδιάφορη, καθώς γενικά το όλο θέμα του γάμου και της συμβίωσης μου είναι μακρινό. Γενικά, ο γάμος είναι ένας γελοίος θεσμός που έχει εφεύρει η κοινωνία για να παγιδεύει τα μέλη της σε καταστάσεις που δε θα 'πρεπε να υπάρχουν. Και ακόμα κι αν κάποιος θέλει από μόνος του να αυτοκτονήσει παντρευτεί, δε θα 'πρεπε να ζητάει την άδεια/άποψη του κράτους, ή ακόμα χειρότερα, της εκκλησίας. Δε θα 'πρεπε δηλαδή ν' αφήσουν υπηρεσίες και θεσμούς να επέμβουν στην προσωπική τους ζωή. Η σχέση δύο ανθρώπων είναι κάτι προσωπικό και ιδιαίτερο και δε θα 'πρεπε να μπαίνει σε καλούπια *παντρεμένος με 2 τέκνα παίρνει επίδομα 300Ε* , *παντρεμένος με 3 τέκνα παίρνει 400Ε* , *παντρεμένος γενικά παίρνει τα τέτοια μας* . Δε νοιάζεται μωρό μου το κράτος για το αν εγώ σε γουστάρω, πόσο σε γουστάρω και πόσο θέλω να σου σπάσω το κεφάλι τις μισές μέρες του μήνα. Δε νοιάζεται για το πόσο όμορφο είναι το πρόσωπό σου όταν κοιμάσαι και το πόσο σε ερωτεύομαι απ' την αρχή όταν το βλέπω. Δε νοιάζεται για τίποτα απ' αυτά. Το μόνο που του αρκεί είναι να μας βάλει σε λίστες, να μας φακελώνει και να μας διαχειρίζεται. Η εκκλησία ακόμα χειρότερα, θέλει να 'χει τον έλεγχο σε κάτι που δεν την αφορά, και γι' αυτό τσαντίζεται που την έχουμε γραμμένη. Don't get me wrong, αλλά απ' τη στιγμή που δεν επεμβαίνω στα όσα *προφανώς* βλέπω και φαίνονται λάθος στον όλο θεσμό της εκκλησίας, μην επεμβαίνει ούτε εκείνη στη ζωή μου. Αλλά η κουβέντα για την εκκλησία είναι μεγαααααάλη και θα την αναλύσω άλλη φορά.
Το σύμφωνο, που λέγαμε, λοιπόν, με βρίσκει σαφώς υπέρ στο δομικό της κομμάτι. Καταρχάς, ο κάθε άνθρωπος θα πρέπει να έχει αναφαίρετο δικαίωμα να επιλέγει το πως θα ζήσει τη ζωή του, τη σχέση του, και το πως να τα διαχειριστεί όλα αυτά. Όπως λοιπόν οι στρέιτ γεννήθηκαν με το δεδομένο δικαίωμα του να παντρευτούν, θρησκευτικώς ή πολιτικώς, έτσι θα έπρεπε να γίνεται και με τους γκέι. 'Ο,τι δεν εναρμονίζεται με τις επιλογές της πλειοψηφίας (ίσως), δεν σημαίνει ότι είναι λάθος, ανορθόδοξο, μη φυσιολογικό ή ανώμαλο, ούτε καν απόλυτα διαφορετικό. Μέσω του σύμφωνου συμβίωσης απλά κατοχυρώθηκαν τα αυτονόητα δικαιώματα του ανθρώπου, με διαφορετικό τίτλο. Πρέπει επιτέλους η Ελλάδα να κόψει τον ομφάλιο λώρο από την επιχείρηση της εκκλησίας (δεν εννοώ την θρησκεία) και μετά να φτάσει τον 21ο αιώνα. Διάβασα κάποιες "απόψεις", οι οποίες ήταν τουλάχιστον εμετικές. Παραθέτω την αφρόκρεμα:
-Δε θα 'πρεπε να παντρεύονται οι γκέι γιατί ρε φίλε πως θα κάνουν οικογένεια και τί παιδιά θα μεγαλώσουν?
-Φίλε, οι γκέι μια χαρά οικογένεια θα κάνουν άμα θέλουν και μια χαρά παιδιά θα μεγαλώσουν και ήρεμο σπιτικό περιβάλλον θα 'χουν, ΑΝ ΕΣΥ ΒΓΕΙΣ ΑΠ ΤΗ ΦΟΥΣΚΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΑΘΕΙΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΤΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ. Το παιδί σου θα γυρίσει μια μέρα απ΄το σχολείο και θα ρωτήσει "γιατί η Μαρία έχει δύο μπαμπάδες?" Εκεί να σε δω, ομοφοβικέ πίθηκε.
-Πώς θα εξηγήσω στα παιδιά μου την ανωμαλία κάποιων γκέι και λεσβιών? Να κάνουν ό,τι θέλουν σπίτι τους, αλλά να μην προκαλούν.
-Ναι βρε, θα καταπιεστούν τόσοι άνθρωποι να κλειδωθούν στο σπίτι τους, γιατί εσύ δε μπορείς να βρεις ίχνος προοδευτικότητας στο χαζοκέφαλό σου, να εξηγήσεις στο παιδί σου κάτι τόσο απλό. ΤΟ ΟΤΙ ΟΠΩΣ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ, ΜΠΟΡΕΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟΝ ΝΑ ΑΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΑΓΟΡΑΚΙΑ. Τίποτα αφύσικο και ανώμαλο.
-Γιατί κάνουν γκέι παρελάσεις? Δεν καταλαβαίνουν ότι προκαλούν? Και εμείς είμαστε στρέιτ αλλά δε βγαίνουμε στους δρόμους να το διατυμπανίσουμε.
-Αρχικά να πω πως δεν είμαι απόλυτα σύμφωνη με τον τρόπο που γίνονται τα prides, αλλά σαν ιδέα είναι γαμάτη, γιατί α. δείχνουν ότι υπάρχουν και δε φοβούνται να βγουν απ' την ντουλάπα και β. είναι σαν ένα αλληγορικό κωλοδάχτυλο στην αγαπητή εκκλησία, που άλλη δουλειά δεν έχει, και καταφεύγει σε σύγχρονο κυνήγι μαγισσών. Παρ' όλα αυτά, ναι φίλε, προκαλούν, γιατί δεν έχεις συνηθίσει να βλέπεις τόσους διαφορετικούς ανθρώπους μαζεμένους και σου κακοφαίνεται. Εσύ, ως στρέιτ, δεν ένιωσες την ανάγκη να κάνεις μια ετήσια εκδήλωση έκφρασης της σεξουαλικότητάς σου, ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΕΙΣ 365 ΜΕΡΕΣ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΣΤΗ ΛΕΕΙ ΑΜΑ ΓΛΩΣΣΟΦΙΛΙΕΣΑΙ ΜΕ ΤΟ ΓΚΟΜΕΝΑΚΙ. Αλλά όταν ο Γιώργος κρατιέται χέρι χέρι με το Σάκη, τους φωνάζεις "πουστράκια" , και αυτό σε κάνει αυτόματα πολύ άντρα. ΠΙΘΗΚΕ,Ε ΠΙΘΗΚΕ.
-Η χώρα έχει σημαντικότερα προβλήματα, με τους γκέι θ' ασχολούμαστε?
-Ναι μωρέ, η χώρα έχει απ' τη μεταπολίτευση σημαντικότερα προβλήματα, γιατί οι στρέιτ σαν και του λόγου σου παίρναν καταναλωτικά και τα τρώγαν στα μπουζούκια και χτίζαν αυθαίρετα και μπλα μπλα μπλα, αλλά όχι, ας μην ασχοληθούμε με μια ομάδα ανθρώπων που απαιτεί να 'χει τα δικαιώματα που σου δόθηκαν εσένα εκ γενετής. Πρώτον, είναι και αυτό ένα σημαντικό πρόβλημα, παρόλο που δε σ'αγγίζει. Δεύτερον, ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΣΟΥ ΖΗΤΗΣΕ Ν' ΑΣΧΟΛΗΘΕΙΣ. Σιχτίρ.
- "1) στο κρεβάτι τους κάνουν ότι θέλουν, αναμφισβήτητα. 2) Δεν είναι σωστό να αναγνωριστούν ως σύζυγοι, γιατί ΔΕΝ είναι. Απλά. Αν βάζω ένα δονητή στον κ**ο μου και επιθυμώ να τον χαρακτηρίζω σύζυγό μου, δε σημαίνει ότι είμαι κιόλας. Οι λέξεις έχουν την έννοιά τους. Αυτά τα άτομα δεν θα είναι ποτέ οικογένεια. 3) Πέρα από το λεκτικό σφάλμα, έχει και νομικές συνέπειες. Το κράτος στηρίζει την οικογένεια στην βιώσιμή της έννοια, πχ. δίνει μόρια και επιδόματα και άλλα προνόμια στην οικογένεια και ιδίως με παιδιά. Δεν είχε ως πρόθεση να καρπωθούν αυτά τα προνόμια και τα μορφώματα οικογένειας. 4) η ομοφυλοφιλία θα έχει γίνει τόσο μόδα που ο γιος σου θα πηδιέται λόγω κοινωνικών πιέσεων και προτύπων και όταν τον ρωτάς γιατί το έκανε, θα λέει "ε μα... όλοι στην παρέα το είχαν κάνει από μια φορά, δε γινόταν να μην το δοκιμάσω". (Σοβαρά, κάποιος το έγραψε ακριβώς έτσι)
- Το ρεσιτάλ του ομοφοβικού που και καλά μου την είπε με την σούπερ επιχειρηματολογία του. Βρε παπάρα της κακιάς ώρας! (Αυτό που ξεκινάνε τη βλακεία τους με το χιλιοειπωμένο "ας κάνουν ό,τι θέλουν δε με νοιάζει, αλλά..") Λοιπόν. 1) Δε θα σε ρωτήσουν κιόλας. 2) Το τι θεωρείται οικογένεια δεν το ορίζεις εσύ, αλλά ολόκληρο σύστημα ανθρώπων και νόμων. 3) Γίνε λίγο πρωθυπουργός να γελάμε. Εδώ λέμε να πάμε μπροστά κι εσύ μας πας αιώνες πίσω. Άκου εκεί "μορφώματα οικογένειας" *μισό να ξεράσω λίγη ομοφοβία* 4) Ναι βρε βλακάκο, μόδα είναι. Αυτό λέγε στον εαυτό σου τα βράδια. Και κοίτα μην κοιτάξεις περίεργα κανα αγοράκι γιατί θα σε κάψουμε στην πυρά. Οι χειρότεροι ομοφοβικοί είναι εκείνοι που φοβούνται μην είναι οι ίδιοι γκέι, ή ξέρουν ότι είναι και δε μπορούν να εκφραστούν, και επιτίθενται σε όσους είχαν το θάρρος να το κάνουν.
-Γιατί κάποιος που δεν υποστηρίζει τους γκέι φορτώνεται με τον αρνητικό όρο "ομοφοβικός"? Είναι χειρότερο από ρατσισμό. Είναι μεθοδευμένη προπαγάνδα που καταλύει έμμεσα και ύπουλα τη δημοκρατία και το δικαίωμα στη γνώμη.
-Μεγάλες και δύσκολες λέξεις από κάποιον που πληγώθηκε που τον είπα όμοφοβικό. (Ναι, είναι ο ίδιος από πάνω) Θα έπρεπε να μας ανησυχεί το ότι "άνθρωποι" κάπου στον πλανήτη ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ με πολλούς και βάναυσους τρόπους συνανθρώπους τους, επειδή τυχαίνει οι δεύτεροι να είναι διαφορετικοί. Άλλοι έχουν φάει το bullying της ζωής τους ή/και την καταπίεση γιατί ήταν "ανώμαλοι". Αλλά ναι, ας στεναχωρηθώ για το ότι εκφράζω την απέχθειά μου στην ομοφοβία, χωρίς όμως να απειλώ τη ζωή κάποιου. Μπούχου δηλαδή. Σα να 'χεις έναν χρυσαυγίτη να δέρνει και να φωνάζει "ψωφος στους ξαινους" , αλλά να θεωρεί καταπίεση να τον λέω ρατσιστή.
Αυτά τα ωραία λοιπόν για σήμερα. Θα κλείσω αισιόδοξα (κάτι που είσαι ασυνήθιστο) και θα πω το εξής: Παρ' όλο που εν έτη 2016 το να είσαι ομοφυλόφιλος στην Ελλάδα είναι χειρότερο απ' το να δηλώσεις ρατσιστής ξέρω γω, πιστεύω πως οι νέοι άνθρωποι έχουν ξεφύγει απ' το τρίπτυχο "πατρίς-θρησκεία-οικογένεια" και έχουν κάνει βήματα μπροστά για την αποδοχή και την ενσωμάτωση μιας ομάδας απλά ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΩΝ ανθρώπων. Όχι κατώτερων, διαφορετικών. Άντε να φύγει το Ελλαδιστάν απ το μεσαίωνα και να τους επιτρέψουν να υιοθετήσουν παιδάκια, να φύγουν απ' τα ιδρύματα. ❤